De bloesjes van mijn moeder - 9

De wereld van de kleren werd net als de rest van mijn moeders wereld, steeds kleiner. Nadat de winkels in de stad buiten beeld raakten, werd ook de variatie aan winkels in Blerick te ingewikkeld. Tenslotte kochten we bijna alle kleren in één en dezelfde winkel: Turkenburg. En ook al veranderde de naam, voor ons bleef het Turkenburg, de winkel met nette oude dameskleren, soms nog verpakt in plastic zakjes en op stapeltjes onder of achter een toonbank, op de hoek van het kermisplein. Avant la lettre dé dementievriendelijke winkel. Hoeveel dochters er niet met hun hulpbehoevende moeders winkelden, geduldig begeleid door Astrid, die broeken aangaf, bloesjes aanreikte, meehielp in de broeken te komen als het niet lukte en die alles afspeldde op de juiste lengte met een eindeloos en vrolijk geduld - ik weet het niet. Ik ben er vaak geweest met mijn moeder. En dan kochten we altijd dezelfde soort broeken, met een gedeeltelijk elastieken band, van mooie stoffen in lichte zomerkleuren of gedekte wintertinten, en daarbij zochten we bijpassende bloesjes en vesten. Eerst waren dat nog bloezen met lange en bloezen met korte mouwen en af en toe een t-shirtachtig of fijn gebreid truitje. Na verloop van tijd liet ik alle lange mouwen inkorten tot korte mouwen. De t-shirts verdwenen grotendeels.